We worden in het licht ontvangen door een doorgewinterde en goed geluimde barman achter zijn toog. Meteen kijk ik naar de stand van zijn ogen, de moeite die hij wellicht heeft om drankjes in te schenken. Ik probeer in te schatten of hij sinds de geboorte visueel beperkt is met bijbehorende mimiek of later het zicht heeft verloren. Ik vind het echt een Rutger. Nee, een Johan. Johan is de bedrijfsleider. Johan kan prima zien.
We krijgen een drankje en worden kort daarna opgehaald door de gastheer. ‘Mijn naam is Jeroen!&ellipsis;