De prevalentie van droge ogen ligt redelijk hoog; volgens epidemiologische gegevens heeft 11 tot 30 procent van de mensen in Europa hier last van. Droge ogen verhogen de kans op keratitis en op beschadiging van de cornea. De ontstekingsreactie die hieraan ten grondslag ligt, vormt vaak een vicieuze cirkel. Naïve T-lymfocyten ontwikkelen zich tot CD4-T-helpercellen die naar het oogoppervlak migreren en daar cytokines afgeven die het retinale en conjunctivale epitheel beschadigen.1 Droge ogen kunnen langdurig klachten geven die de kwaliteit van leven verminderen.
Een belangrijke doelstelling van de behandeling tegen droge ogen is het herstel van de natuurlijke homeostase van de cornea. Vaak wordt er een ontstekingsremmende behandeling met corticosteroïden voorgeschreven, maar vanwege mogelijke bijwerkingen is langdurige behandeling hiermee niet gewenst. Het immuunmodulerende medicijn ciclosporine kan dan een goed alternatief zijn.
